วาเนสซ่าเดินเข้ามายังโถงสูงโปร่งของหอสมุด เสียงฝีเท้าเงียบงันของเธอสะท้อนเบาๆ ไปตามทางเดินหินอ่อน แสงธรรมชาติส่องลอดหน้าต่างสูง ทำให้ฝุ่นในอากาศดูระยิบระยับ เธอหยุดยืนหน้าชั้นรับหนังสือคืน จัดการเซ็นชื่อยืนยันการเข้าทำงาน ก่อนจะก้มมองตะกร้าใส่หนังสือที่รอคัดแยก ตาสีเข้มทอแววสงบนิ่ง ขณะเธอเอื้อมมือหยิบเล่มบนสุดขึ้นมาอย่างระมัดระวังเพื่อจัดหมวดหมู่แรก

หมุดหมายถัดไปของภารกิจที่รับมาทำนั้นเป็นหอสมุดของหมู่บ้านเอลิเชียน ชั่ววูบหนึ่งในห้วงความคิดที่แทรกผ่านมาเป็นระยะให้ทวีความคิดถึง วงหน้างามราวรูปสลักของกาลาเธียฉายชัดอย่างไม่ได้ตั้งใจ เจเนวิฟรู้ดีว่านั่นคือจิตใต้สำนึกที่กำลังเรียกร้องบางอย่างให้คืนกลับมา ทั้งที่ก็รู้ว่ามันแทบเป็นไปไม่ได้แล้ว

ตลกดี...

แค่คิดว่าโรซาลินด์คงจะชอบ สถานที่ที่เต็มไปด้วยหนังสือแบบนี้ เรอาหลุบสายตามองไปทางอื่น ตั้งสติให้มั่นคงไม่หวั่นไหว พาเรือนกายสูงโปร่งของตัวเองเลี้ยวหายไปยังหมวดหนังสือเบ็ดเตล็ดและเริ่มจัดเก็บมันให้เข้าที่

เธอพลิกดูปกแข็งของหนังสือเล่มหนาสีเทา ชื่อเรื่องเลือนรางจากกาลเวลา เธอค่อยๆ ตรวจสอบเลขหมวดหมู่และบัตรยืม คืน ก่อนจะจัดเรียงมันเข้ากับหนังสือเล่มอื่นในหมวดประวัติศาสตร์บนชั้นที่สูงเกือบถึงหัวไหล่ แขนเรียวยกหนังสือขึ้นวางเรียงต่อกันชิดพอดี เสียงสันปกกระทบกันเบาๆ เธอขยับมือแต่งแนวหนังสือให้ตรง แล้วใช้ผ้าเช็ดฝุ่นตามขอบชั้นก่อนถอยออกมาตรวจดูอีกครั้ง

หนังสือหมวดเบ็ดเตล็ดนั้นถูกจัดเรียงจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว เรียงตามเลขหมวดหมู่อย่างไม่มีอะไรขาดตกบกพร่อง เรอานึกอยากขอบคุณตัวเองเหลือเกินที่เคยพาตัวเองไปขลุกอยู่ในห้องสมุดอยู่บ่อยครั้ง ไม่อย่างนั้นคงได้ใช้เวลาไปมากโขเลยทีเดียว

ลมหายใจร้อนพ่นแรงคล้ายจะหัวเราะ หรือบางทีแค่กำลังซ่อนใครบางคนไว้ในความคิดอย่างแนบเนียน ปิดประตูลงกลอนขังไว้ในกล่องความทรงจำ ไม่ใช่ลืม— แค่อยากพักชั่วคราวเพื่อออกตามหาต่อเมื่อจิตใจพร้อมกว่านี้ มั่นใจว่ากว่านี้ว่าเราจะได้เจอกัน

ปลายนิ้วเรียวไล้ไปตามสันหนังสือที่เรียงรายบนชั้นในหมวดปรัชญา เลือกหยิบมาหนึ่งเล่มเพราะจดจำบางอย่างได้ดี ก่อนทำการจัดเรียงมันใหม่อย่างเงียบ ๆ

วาเนสซ่าหยิบหนังสือปกเขียวเข้มที่บรรจุหัวข้อพฤกษศาสตร์อย่างละเอียด สายตาไล่ตรวจบาร์โค้ดจนแน่ใจว่าอยู่ในหมวดวิทยาศาสตร์ เธอเดินไปยังมุมเงียบใกล้หน้าต่าง ซึ่งมีชั้นหนังสือขนาดใหญ่ที่จัดเรียงงานวิจัยและสารานุกรมหนาหนัก เธอชะโงกมองหาช่องว่างพอเหมาะ ก่อนสอดหนังสือเข้าไปตรงช่องกลาง เสียงกระดาษเสียดสีกันเบา ๆ เธอแต่งเรียงสันปกจนเรียบเสมอ จึงขยับก้าวถอยออกมา