โรลเพลย์ หอสมุดเอลิเชียน

ได้รับเบาะแส...

ในหอสมุดอันเงียบสงบนั้น ไม่ค่อยมีผู้คนอยู่มากมายเท่าไรนัก และถึงจะมีมากมายก็ไม่มีใครพูดคุยกันเสียงดังเพราะต่างจมลงในถ้อยคำที่สลักลงบนหน้ากระดาษ ในขณะที่จีเวลกำลังไล่มองชั้นหนังสืออยู่นั้น ที่ชั้นหนังสือที่ว่างอยู่ มีแมวสีขาวสะอาดนอนขดตัวอยู่บนชั้น ร่างกายขยับเป็นจังหวะสม่ำเสมอบ่งบอกว่ามันกำลังหลับสนิท

---

คุณพบเบาะแส
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย

Jewel Zimmonne

หอสมุดเอลิเชียน

เพราะทุกคนภายในหอสมุดแห่งนี้ต้องการความเงียบสงบ ทำให้จีเวลไม่สามารถส่งเสียงร้องเรียกเจ้าก้อนที่ยังเหลืออยู่ได้ สายตากวาดมองทั้งบนและล่างชั้นหนังสือ กระทั่งไปสะดุดกับสิ่งมีชีวิตสีขาวสะอาด การหายใจสม่ำเสมอนั้นเป็นไปได้ว่า มันกำลังนอนหลับ แม่มดสาวย้ายที่อยู่ตัวไปยังจุดหมายที่เห็นเมื่อครู่แล้วยกมือลูบขนมันเบา ๆ เพื่อให้เจ้าก้อนขาวรู้สึกตัว

“กลับบ้านกันเถอะเด็กน้อย”

---

ตามหาแมว - สำลี

เจอแล้ว !

ดวงตาสีฟ้าลืมเปิดขึ้นมองหญิงสาวที่เข้ามาลูบขนมันเล็กน้อย เจ้าเหมียวไม่ได้เอ่ยตอบอะไรจีเวลนอกจากคลายร่างกายที่นอนขดอยู่ ก่อนจะยืดเหยียดแขนขาเพื่อบิดขี้เกียจ ด้วยพื้นที่อันคับแคบบนชั้นหนังสือ ทำให้มีหนังสือบางเล่มถูกดันจนเกือบจะร่วงหล่นลงมา สำลีกลับมานั่งที่ก่อนจะมองหญิงสาวเล็กน้อยและทิ้งตัวลงในอ้อมแขนของจีเวลอย่างออดอ้อน

---

Jewel พบ สำลี แล้ว!
สามารถนำลิงก์โพสต์นี้ไปใส่แบบฟอร์มและค้นหาแมวต่อได้เลย

Chandler C. Agreste

หอสมุดเอลิเชียน

หลังจากเล่นกับจิจิและพาส่งกลับร้านแล้ว แชนเลอร์ก็ออกตามหาแมวตัวที่เหลือต่อ คราวนี้เขามาที่หอสมุดเอลิเชียนแทน แสงไฟที่พอเหมาะกับการอ่านหนังสือ เขาชะโงกหาตามชั้นหนังสือและใต้โต๊ะ และหัวชนมาหลายรอบแล้วเมื่อเงยหน้าขึ้น ชายหนุ่มจับผมของตัวเองพลางสอดส่ายสายตาหาต่อ ที่นี่ยิ่งเงียบอยู่ด้วยถ้าอยู่ต้องได้ยินเสียงบ้างแหละ

"อยู่แถวนี้รึเปล่าครับ" เขาเรียกหา

---

ตามหา [ชื่อแมว]

ได้รับเบาะแส...

ด้านในหอสมุดจะไม่พบแมวสักตัวอยู่ในนั้น แต่หากมองดี ๆ แล้วจะพบกับแมวตัวหนึ่งขนสีเข้ม้สมอกันทั้งตัวกำลังนั่งเฝ้าอยู่ด้านหน้าประหนึ่งเป็นพนักงานต้อนรับ มันเงียบเชียบ ทำหน้ายิ้มใส่อย่างรับแขก และหากใครแวะเวียนมาเล่นด้วยเจ้าแมวเหมียวก็จะเล่นด้วยเห็นใจดี

เหมียว~

เสียงหวานดังขึ้นพอจะบอกเพศได้ ถ้าเข้าไปใกล้อีกหน่อยคงจะเห็นชัดกว่านี้

---

คุณพบเบาะแส 
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย

Rowena T. Frost

❄️❄️❄️

เพราะว่าตอนนี้แมวน้อยของคาเฟ่คงยังไม่ได้กลับบ้านครบทุกตัว ทำให้โรวีน่านั้นรู้สึกเป็นห่วงอย่างมาก เจ้าหล่อนกลับบ้านพาคลาเต้ไปส่งก่อนจะเริ่มออกตามหา สงสัยว่าที่นี่จะมีแมวเหมียวสักตัวหลงมาที่หอสมุดแห่งนี้หรือไม่ เจ้าเหมียวจะต้องเหงาใจขนาดไหนกันนะ เธอต้องรีบตามหาแล้วล่ะ

---

ตามหาแมว

Chandler C. Agreste

หอสมุดเอลิเชียน

ได้เจอรูปปั้นแมวอีกตัวแล้ว ถ้าไม่บอกเขานึกว่าเป็นหมอนอิงของประดับเสียอีก แชนเลอร์เดินเข้าไปใกล้ ๆ เขาไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าน้องเป็นตัวไหนจึงได้ลองเชิงออกไป

"ฟิโอน่า ?" เสียงของแชนสูงขึ้นคล้ายคำถาม "ตรงนี้นอนสบายยยยมากเลยใช่ไหมครับ"

เสียงจองเขาก้องกังวานเพราะอยู่ในพื้นที่ปิด แชนเลอร์ลูบหัวน้องเบา ๆ

---

ตามหา [ฟีโอน่า]

Rowena T. Frost

❄️❄️❄️

เหมือนว่าลางสังหรณ์ของเงือกสาวจะถูกต้อง เธอพบเจ้าแมวเหมียวตัวเล็กขนสีขาวครีม เหมือนว่ามันกำลังเล่นของเล่นอย่างมีความสุข อุ้งเท้านุ่ม ๆ รูปมังคุดนั้นปัดป่ายและเกาะเกี่ยวของเล่นด้วยความซุกซน เหมือนพอมองดี ๆ เจ้าแมวน้อยจะดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยด้วยซ้ำ เอ๊ เจ้าลูกแมวตัวนี้...

“คัสตาร์ด กลับไปเล่นที่คาเฟ่กันไหมคะ?”

---

ตามหาแมว - คัสตาร์ด

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 08-17-2024, 01:37 AM โดย Rowena T. Frost

Blair Vernier

in ur heart

เมื่อทานอาหารเช้าควบเที่ยงจนเสร็จแล้วก็ถึงเวลาเดินย่อยก็ว่าได้ แบลร์มายังห้องสมุดเพื่อที่ว่าจะได้หาเจ้าตัวเล็กต่อ คลาเต้ถูกกันตัวอยู่ที่บ้านไปปริยายเพราะมันติดเล่นกับตุ๊กตาแล้วก็วิ่งเล่นในสวนข้างบ้าน

มันรู้ความพอที่จะไม่ทำให้ตนเองสกปรกจนถูกแม่อย่างเธอบ่นเอา

ขาทั้งสองข้างเดินเรื่อย ๆ ตามชั้นหนังสือ สอดส่องและงดใช้เสียงก่อนจะดีกว่าในสถานที่แบบนี้

---

ตามหาแมว

ได้รับเบาะแส...

หอสมุดแห่งเอลิเชียนแหล่งความรู้และสถานที่เก็บบันทึกเรื่องราวสำคัญของหมู่บ้าน ในยามบ่ายวันเสาร์ค่อนข้างคึกคักกว่าทุกวัน ผู้คนต่างแวะเวียนมาที่นี่เพื่อหาหนังสือและข้อมูลสำคัญ ทว่าก็มีบางส่วนที่ถูกแมวตัวหนึ่งดึงความสนใจไปเสียก่อน ที่โต๊ะอ่านหนังสือ มีแมวส้มตัวหนึ่งนอนเก็บมืออยู่ตรงกลาง ดวงตาของมันปิดจนกลายเป็นขีด เมื่อมองไปรอบ ๆ จะเห็นคนนั่งอ่านหนังสือรายล้อมมันเต็มไปหมด สายตาแทบไม่ได้จดจ้องที่ตัวอักษรแต่มองไปยังเจ้าก้อนน่าเอ็นดูบนโต๊ะแทน

---

คุณพบเบาะแส
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย

Blair Vernier

in ur heart

มองไปยังโต๊ะอ่านหนังสือที่ดูเหมือนว่าจะมีคนเยอะผิดปกติ หากมองผ่าน ๆ คงคิดว่าเป็นแมวประจำหอสมุดเอลิเชียนไปแล้ว

แต่เธอจำได้ว่าคุณเรกูลัสมีเพียงสุนัขสองตัวเองนี่นา

ขาเรียวก้าวเข้าไปใกล้มันก่อนจะย่อตัวแล้วใช้เสียงเบา ๆ ให้มันได้รับรู้

"ออมเลต กลับคาเฟ่กันเถอะค่ะ คุณโมนาห่วงแย่แล้ว"

---

ตามหาออมเลต

เจอแล้ว !

เสียงทักที่ดังขึ้นทำให้เจ้าเหมียวที่นอนเก็บมืออยู่นั้นเปิดตาขึ้นมองคนที่เข้ามาหามันเล็กน้อย ก่อนที่มันจะกลับไปยังท่าเดิมของตัวเองและหลับตาลงอีกครั้ง สายตาของผู้คนรอบข้างได้แต่มองท่าทีนั้นอย่างเอ็นดู ใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่ง ออมเลตถึงได้ขยับตัวอีกครั้ง มันลุกขึ้นยืนและสะบัดศีรษะไปมา หูสามเหลี่ยมกระดิกเพียงเล็กน้อยก่อนจะลงจากโต๊ะหนังสือและเดินนำแบลร์ออกไปจากหอสมุด

---

Blair พบ ออมเลต แล้ว!
สามารถนำลิงก์โพสต์นี้ไปใส่แบบฟอร์มและค้นหาแมวต่อได้เลย

Charmaine M. Alan

หอสมุด

ร่างโปร่งพาตัวเองมาปรากฏตัวที่หอสมุดซึ่งน่าจะเป้นสถานที่ที่เธอมาบ่อยที่สุดในหมู่บ้านแล้วเพราะว่าที่ที่ของพ่อมดแม่มดก็อยู่ที่นี่ เธอถอนหายใจออกมาก่อนที่จะจัดการตัวเองที่เปียกฝนให้แห้งดี แล้วเริ่มไล่สายตามองหาเจ้าแมวที่น่าจะมาหลบฝนที่นี่

" สวัสดีค่ะ มีแมวหลงมาที่นี่บ้างมั้ย? " เธอเอ่ยถามไปพร้อมกับสายตาที่ยังคงเลื่อนหา

---

ตามหา แม๊ว

ได้รับเบาะแส...

ตอนนี้ที่เคาน์เตอร์ไม่มีใครอยู่แล้ว จึงไร้คำตอบจากคนที่ถามหา ทว่ามีเสียงซุบซิบจากมุม ๆ หนึ่งที่อยู่ภายในซอกหลืบไปอีก แมวดำของแม่มดสาวสะกิดเรียกให้ไปสนใจ หากเงี่ยหูฟังดี ๆ จะได้ยินเสียงของกลุ่มผู้หญิงกระซิบกระซาบกันเรื่องแมวดื้อนั่งไล่ทับของภายในหอสมุดที่ไม่รู้เล็ดลอดสายตาบรรณารักษ์ไปได้อย่างไรก็ไม่ทราบ ดูเหมือนว่านั่นจะเป็นเบาะแสที่ดีที่สุดในตอนนี้นะ

---

คุณพบเบาะแส
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย

โพสต์นี้แก้ไขล่าสุด: 08-31-2024, 08:28 PM โดย Miyazaki Kana

Charmaine M. Alan

หอสมุด

เธอค้อมศศีรษะให้กับบรรณารักษ์ที่เอ่ยบอกไป ก่อนที่จะเดินไปตามจุดที่โอเด็ตบอก เหมือนว่าจะมีคนกำลังซุบซิบอะไรกันสักอย่าง เธอมองไปก็เห้นว่ามีเจ้าแมวตัวหนึ่งกำลังทับของอยู่ ดูท่าแล้วน่าจะเป็นแมวจากคาเฟ่แน่ ๆ เลย

" จีน่า ๆ กลับกัน " เธอเอ่ยไปเพียงกระซิบเท่านั้น ก่อนที่จะเดินเข้าไปหา เพราะว่าถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้มีหวังโดนดุแน่ ๆ

---

ตามหา จีน่า

THE VISITOR 

Luther Ryder 

 
ท่ามกลางหยาดฝนที่โปรยปรายลงมาอย่างไม่หยุดหย่อนติดต่อกันเป็นระยะเวลานานมานี้ ลูเธอร์ตัดสินใจเดินทางกลับมายังหอสมุดเอลิเชียนอีกครั้งในเวลาปิดทำการ เผื่อว่าเขาจะสามารถเข้าไปในส่วนที่ผู้ควบคุมหวงห้ามเอาไว้ได้เพื่อตามหาสิ่งที่ตนเองต้องการ มือหนาแหวกตามพงหญ้ารอบ ๆ หอสมุดเผื่อว่าจะพบอะไรสักอย่าง

จะมีช่องทางลับสักที่ที่จะเข้าไปข้างในได้ไหมนะ.. เฮ้ย.. ลูเธอร์หมอบลงต่ำเมื่อเห็นร่างของใครสักคนผ่านมาทางนี้ สายตาของชายหนุ่มจับจ้องเรียวขานั้นไม่วางตาจนกว่าเธอจะหายลับไป ก่อนจะยันตัวเองขึ้นมาจากพื้นหญ้าเปียกแฉะแล้วตามหาต่อไป บางทีเขาอาจจะคว้าน้ำเหลวไปในคืนนี้ แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย

NOW PLAYING "Lacrimosa" BY Wolfgang Amadeus Mozart 

© auxbetty 2024

ไข่ใบที่ 27

เจอแล้ว !

แมวสาวพันธุ์ไซบีเรียนหน้าดื้อหันมองตามเสียงเรียกชื่อของตัวเองที่ดังขึ้น ดวงตาสีฟ้าอ่อนของมันมองจ้องมนุษย์ผู้หญิงที่ไม่คุ้นเคยอยู่พักใหญ่ก่อนจะยอมลุกจากสมุดไดอารี่ของใครสักคนที่ทับไว้ ร่างนุ่มนิ่มเดินเข้ามาหาหญิงสาวก่อนจะไถหัวทุย ๆ ไปกับเรียวแขนของหล่อนอย่างออดอ้อน เสียงร้องอ่อนหวานของจีน่าดังขึ้นแสดงความเสียดายออกมา

เหมียวววว (ต้องกลับแล้วหรอ)

---

Charmaine พบ จีน่า แล้ว!
สามารถนำลิงก์โพสต์นี้ไปใส่แบบฟอร์มและค้นหาแมวต่อได้เลย

Nathanael C. Assiah

หอสมุด

เมื่อมาถึงหอสมุด ฝนก็ไม่มีท่าทีจะเบาลงเล็กน้อย อีกทั้งยังมีเสียงฟ้าร้องเป็นระยะด้วย น้องแมวที่หลงทางข้างนอกจะหวาดกลัวแค่ไหนกันนะ พ่อมดหนุ่มสะบัดหัวไล่ความคิดกังวลนั้นออกไป และมุ่งหน้าเข้าไปยังหอสมุดที่กว้างใหญ่แห่งนี้ นัยน์ตาสีนิลมองหาการเคลื่อนไหวโดยรอบภายในอาคาร แต่เพราะพื้นที่ที่กว้างเช่นนี้ ทำให้เขาไม่รู้ว่าควรจะเริ่มจากตรงไหน ถ้าระหว่างที่เขาหาอยู่แล้วน้องแมวหนีล่ะ จะเจอกันตอนไหนล่ะเนี่ย

---

ตามหา

ได้รับเบาะแส...

ด้านนอกหอสมุดที่ไม่ได้อยู่ในช่วงเวลาให้บริการแล้วนั้น มีแมวตัวหนึ่งนอนหลบฝนอยู่ด้านนอก ท่าทางหนาวสั่นไม่รู้ว่าเพราะหวาดกลัวหรือว่าเพราะหนาวกันแน่ ตัวของมันเกลี้ยงเกลา ไม่มีขนปกคลุมเลยสักเส้น อาจจะเป็นขนอ่อนหากมองใกล้ให้มากพอ แต่ตอนนี้เห็นแต่เนื้อหนังเปลือยเปล่าจนเห็นรอยย่นทุกรอยที่เกิดตามข้อพับ เคยมีคนบอกว่ามันเหมือนไก่ต้มด้วย

---

คุณพบเบาะแส 
โรลเพลย์ตามหาต่อได้เลย

Nathanael C. Assiah

หอสมุด

ร่างที่หนาวสั่นของเจ้าสัตว์สีขาทำให้นาธานาเอลรีบถอดเสื้อคลุมตัวนอกเพื่อให้ความอบอุ่นแก่มัน พ่อมดหนุ่มค่อย ๆ พาตัวเองเข้าไปหา การที่น้องเหมียวเจอคนแปลกหน้าอย่างเขานั้นอาจทำให้มันกลัวขึ้นมาก็ได้ เมื่อให้มันได้ดมมือของเขาแล้ว ก็ทำการอุ้มมันขึ้นมาห่อเหมือนเด็กทารก เพื่อพาเจ้าสัตว์สี่ขากลับคืนสู่อ้อมกอดที่คุ้นเคย

---

ตามหา ทาโร่